Dit filmpje heeft geleerd dat kritisch zijn en niet in het plaatje passen eigenlijk een heel mooi en uniek talent mag zijn: Apple Steve Jobs The Crazy Ones – NEVER BEFORE AIRED 1997 – (Original Post)
Een super inspirerend filmpje die mij in mijn moeilijke periode de kracht heeft gegeven om door te doen en dus eigenlijk ook het filmpje die er mee voor gezorgd heeft dat loopbaancoaching.net en Gromicoach opgestart zijn! De start van een meer open en kritische houding, vooral tegenover mijn eigen keuzes.
Hier zijn de gekken, de buitenbeentjes, de rebellen, de herrieschoppers, de ronde pinnen in de vierkante gaten … Degenen die dingen anders zien – ze zijn niet dol op regels … Je kunt ze citeren, het niet met hen eens zijn, verheerlijken of belasteren, maar het enige dat je niet kunt doen, is ze negeren omdat ze dingen veranderen, ze duwen het menselijk ras vooruit, en hoewel sommigen ze misschien als gekken zien, zien wij genieën, omdat degenen die gek genoeg zijn om te denken dat zij de wereld kunnen veranderen, degenen zijn die dat doen.
Steve Jobs, 1997 Tweet
“The round pegs in square holes” wat letterlijk vertaald wil zeggen ”de ronde pinnen in de vierkante gaten’’, met andere woorden de ongewone individuen die niet lijken te passen in de maatschappij.
Op een bepaalde manier herkende ik mezelf volledig in dat verhaal, een reclame voor de uitzonderingen. Ergens wel grappig, al vond ik het op dat moment vooral pijnlijk. Het was een moment om kritisch te kijken naar waar ik was en waar/wie ik wilde zijn.
Waarschijnlijk herken jij jezelf daar ook in. Tracht jij ook steeds in de groep te passen. Heb je net weer een nieuwe functie of een nieuwe job en ga je er deze keer het beste van maken. Maar alhoewel iedereen de indruk heeft dat je in de groep aan het landen bent, voel jij je vooral in de groep neerstorten. Er is een onduidelijk knagend gevoel, je hoort er eigenlijk niet thuis maar weet niet waarom. Wat doe jij verkeerd?
Vrij snel kantelt je energetische start naar een zoektocht om elke dag opnieuw gemotiveerd de zaken vast te pakken. Je energiepijl zakt en je voelt je vrij moedeloos worden.
Misschien heb je al verschillende jobs achter de rug? Wat ga je nu doen? Doorbijten? Op zoek naar een nieuwe job? Gaat het daar beter zijn?
Misschien is het nuttig deze quote even te laten bezinken voor je je volgende beslissing neemt.
If You Always Do What You’ve Always Done, You Always Get What You’ve Always Gotten (Wees kritisch op jezelf!)
Er moeten belangrijke keuzes gemaakt worden als je op de meeste van deze vragen ja kan antwoorden:
Als er iets gebeurt op je werk dat niet conform de afspraak is of als er bepaalde regels afgesproken worden die daarna niet correct worden uitgevoerd, dan voel je je verplicht hier stappen te ondernemen om dit recht te zetten. Ook als jij niet rechtstreeks betrokken partij bent. Maar jij bent blijkbaar de enigste met deze kritische houding.
Je zou de wereld graag willen verbeteren en zit vol ideeën over hoe dat zou moeten.
Je bent erg intuïtief en wordt nogal eens zenuwachtig in groep omdat je dan stap voor stap moet gaan. Soms worden dan zaken herhaald die jij al begreep en dat maakt dat je dan soms liever het project zelf kan afwerken.
Op vergaderingen worden jouw ideeën nogal eens weggelachen omdat iedereen vindt dat ze te vergezocht zijn. Dit geeft jou een onveilig gevoel waardoor je nogal eens de ideeën voor jezelf houdt.
Je ziet snel oplossingen voor problemen.
Spijtig genoeg worden deze oplossingen niet opgenomen op je werk. Dit zorgt dan nogal eens voor frustratie aan jouw kant, zeker als dan na een hele periode diezelfde oplossing als een geniaal nieuw idee geponeerd wordt door een collega of (God behoede je) door je eigen baas. (Waar jij het een paar maand geleden nog aan voorgesteld had.)
Photo by Brooke Lark on Unsplash
Dit perfectionisme zorgt ervoor dat je je soms heel onrustig kan voelen. De ene keer ben je zo met een project bezig dat je de tijd vergeet en dubbele uren draait. De andere keer heb je het gevoel dat je onder je niveau presteert omdat je vindt dat het nog veel beter zou kunnen. (Alleen ontbreekt de tijd je.)
Je bent altijd heel kritisch over je eigen werk (en over dat van je collega’s).
Je hebt al een mooie job (… of dat vinden je collega’s en vrienden toch). Maar jij blijft met een onbeschrijfbaar hongergevoel zitten.
Soms heb je ook schrik om over een nieuwe carrièrewending te denken en dat maakt je job tot een soort “gouden kooi”.
Als je veel ruimte krijgt waarbinnen je je eigen ding mag doen, dan voel je je best goed maar als er echter veel (bekrompen) regeltjes zijn dan voelt dat heel verstikkend aan. Je gaat dan nogal eens in tegen de beslissingen van je directie en je schuwt het debat niet. Alleen wordt dat dan niet altijd even positief onthaald.
Soms bekruipt je een innerlijk gevoel van onrust. Een gevoel dat je niet direct goed kan plaatsen. Kan je een moment herinneren dat je dat gevoel totaal niet had? Wanneer was dat? Wat deed je? Was je aan een leuk project bezig? Had je toen het gevoel hebt echt een verschil te maken.
Wat is het verschil met vandaag? Zijn de opdrachten nog hetzelfde maar is het gevoel weg? Krijg je die opdrachten niet meer?
Je hebt wel leuke collega’s, maar je hebt niet echt het gevoel dat je erbij hoort en het kost energie om mee te doen. Mogelijks kan je dat gevoel compenseren omdat je buiten je werk, bv. in een hobby, wel volledig jezelf kan zijn.
Indien veel van deze eigenschappen bij jou passen, ben je mogelijks zelf ook wel hoogbegaafd. Ja, ik weet dat je nu gaat zeggen dat het dat zeker niet is, maar weet dat de meeste van je lotgenoten net hetzelfde reageren. “Ja, mijn kind wel, maar ik zeker niet“. Dit is begrijpelijk omdat dit een fase is waar je door moet gaan. Als je jaren tegen alles aanbotst en nu komt er iemand met zoiets af, dan wil je dat niet geloven. Je bent niet slim want je geraakt continu in conflicten, op school ging het toch allemaal ook zo vlot niet, op het werk begrijpt niemand jou …
Leuke vergelijking die ik ergens in een blog gelezen heb: “Je bent als een vijsje in een IKEA-doos, elk vijsje past ergens in, maar als je het in een fout gat draait, kan het allemaal heel stroef gaan en er kan eventueel zelfs iets afbreken. Als je je in bovenstaand verhaal herkent, ben je vermoedelijk zo een vijsje. Als je echter bij elke nieuwe job naar hetzelfde gat op zoek gaat, zal het natuurlijk allemaal niet direct goed komen.
Naar wat moet je dan wel op zoek gaan?
Zoek naar de zaken die jou echt energie geven. Waar je volledig in de flow van geraakt. Hou er daarbij wel steeds rekening mee dat, als je perfectionistisch bent, je dan zeker argwaan zult hebben, als het zo vlot gaat moet er zeker iets zijn die je nog niet goed genoeg doet.
Hoe vind je die zaken (… want vandaag heb je die immers niet op je werk)
- Flits terug naar je jeugd. Waar speelde je toen graag mee? Waarmee kon je jezelf dagen bezighouden? Wat vond je daar dan juist zo leuk aan? Vertaal dit naar zaken die je vandaag zou kunnen doen en experimenteer hier dan mee.
- Kijk naar je energievreters. Wat haat je daar het meest aan? Vermijd die onderdelen in je zoektocht naar nieuwe uitdagingen.
- Laat je eventueel begeleiden door een loopbaancoach, in een gesprek kan je immers soms tot inzichten komen waar je pas aan denkt als je het aan iemand moet uitleggen.
Wacht in ieder geval niet tot de burn-out om deze stappen te zetten en geloof in jezelf – ja je bent speciaal, maar dat maakt je niet abnormaal. Door de juiste werkomgeving en de juiste opdrachten te vinden zal je zien dat je je lichaam en geest zo voedt dat er ook een buffer is voor de af en toe verplichte bedrijfsfeestjes te overleven.